Nepal's Digital Newspaper :: नेपालको डिजिटल पत्रिका :: Setopati

भगवती पाण्डे

'त्यो यात्रामा नगएको भए दुर्घटना हुने थिएन भन्ने लागिरहन्छ'

भगवती पाण्डेशुक्रबार, कात्तिक ९, २०८१

'खुसीको बारेमा त थाहा छैन'

सविता बुढाबुधबार, कात्तिक ७, २०८१

'अहिले पनि बुवालाई सम्झिँदा आँसु झर्न थाल्छन्'

भगवती पाण्डेसोमबार, कात्तिक ५, २०८१

'मेरो पसलमा आगो लाग्दा मन पनि खरानी जस्तै भयो'

भगवती पाण्डेमंगलबार, असोज २९, २०८१

'अनि मैले गलत काम गर्न छाडेँ'

नारायण खड्कासोमबार, असोज २८, २०८१

'अर्को किताब लेख्न पाए हुन्थ्यो भन्ने हुटहुटीले निद्रा बिथोल्छ'

नारायण खड्काशुक्रबार, असोज २५, २०८१

'चाडपर्वमा आमाको अभाव खड्किरहन्छ'

भगवती पाण्डेबिहीबार, असोज २४, २०८१

'मेरा बाबाले रक्सी खाएर आमा र हामी ६ भाइबहिनीलाई नौ हजारमा बेचिदिए'

सविता बुढासोमबार, असोज २१, २०८१

'छोराछोरीबाट आशा गर्नेले कहिल्यै सुख पाउँदैन'

भगवती पाण्डेशुक्रबार, असोज १८, २०८१

'अमेरिका गएको कान्छा छोराको चिन्ताले निदाउन सक्दिनँ'

नारायण खड्काबुधबार, असोज १६, २०८१

'३५ वर्षको उमेरमा बल्ल छुटकारा मिल्यो'

सविता बुढासोमबार, असोज १४, २०८१

'म त जोकर हुँ'

राजेश घिमिरेशुक्रबार, असोज ११, २०८१

'म त गाउँभरिको सुखी मान्छे हुँ, जता गए पनि पैसा भेट्छु'

भगवती पाण्डेबिहीबार, असोज १०, २०८१

'मैले यो घोडाका आँसु धेरै देखेको छु, म पनि सँगै रोएको छु'

नारायण खड्काबुधबार, असोज ९, २०८१

'भेट्दै नभेटेका नेता को मन पर्छ भन्नू!'

दीपकजंग शाहीआइतबार, असोज ६, २०८१

'त्यसपछि उहाँ मलाई पुलुक्क हेरेर हाँस्नुहुन्छ'

नारायण खड्काबिहीबार, असोज ३, २०८१

'मैले सबै पैसा छोराछोरीमै लगानी गरेँ'

रोहित महतोबुधबार, असोज २, २०८१

'हाम्रो कमाइले हामीलाई पुग्छ, छोराछोरीलाई कमाएको आफैले बचत गर भनेका छौं'

राजेश घिमिरेशुक्रबार, भदौ २८, २०८१

'मर्नेबेला सुनपानी खान सुनको टप लगाउने इच्छा छ'

भगवती पाण्डेबिहीबार, भदौ २७, २०८१

'खुसी र रमाइलो पनि उहाँसँगै गयो'

भगवती पाण्डेसोमबार, भदौ २४, २०८१

'मान्छेले सडकमा माग्दै हिँडेको देख्दा साह्रै चित्त दुख्छ'

दीपकजंग शाहीआइतबार, भदौ २३, २०८१

'बुढाबुढीले चिया बेचेर छोरीलाई एमबिबिएस पढायौं'

भगवती पाण्डेमंगलबार, भदौ १८, २०८१

'छोराछोरीले हामीलाई हेरेर भन्छन्- तपाईंहरूजस्तो जोडी त संसारमै नहोला'

सविता बुढासोमबार, भदौ १७, २०८१

'दबाइकै बलमा बाँचेकी छु'

रोहित महतोआइतबार, भदौ १६, २०८१

'३९ वटा बाख्रा विष खाएर एकैपटक मर्दा रून मन लाग्यो'

राजेश घिमिरेशुक्रबार, भदौ १४, २०८१

'छोरीले कलेज टप गर्दा धेरै खुसी भएँ'

भगवती पाण्डेबिहीबार, भदौ १३, २०८१

'छोरी बिहे भएर गइहाले, मेरो भाग्यमा छोराबाट सुख लेखेको छैन'

रोहित महतोआइतबार, भदौ ९, २०८१

'हजुरबुवाले दिएको अंशमा काकाहरूले ईर्ष्या गर्दा धेरै दुःख लाग्यो'

भगवती पाण्डेबिहीबार, भदौ ६, २०८१

'पढ्न नपाएकोमा चित्त दुखेको छ'

सविता बुढाबुधबार, भदौ ५, २०८१

'छोराबुहारीले बसीबसी खाऊ भन्छन्, मेरो मन मान्दैन'

सविता बुढामंगलबार, भदौ ४, २०८१