Nepal's Digital Newspaper :: नेपालको डिजिटल पत्रिका :: Setopati

भगवती पाण्डे

'खुसी र रमाइलो पनि उहाँसँगै गयो'

भगवती पाण्डेसोमबार, भदौ २४, २०८१

'मान्छेले सडकमा माग्दै हिँडेको देख्दा साह्रै चित्त दुख्छ'

दीपकजंग शाहीआइतबार, भदौ २३, २०८१

'बुढाबुढीले चिया बेचेर छोरीलाई एमबिबिएस पढायौं'

भगवती पाण्डेमंगलबार, भदौ १८, २०८१

'छोराछोरीले हामीलाई हेरेर भन्छन्- तपाईंहरूजस्तो जोडी त संसारमै नहोला'

सविता बुढासोमबार, भदौ १७, २०८१

'दबाइकै बलमा बाँचेकी छु'

रोहित महतोआइतबार, भदौ १६, २०८१

'३९ वटा बाख्रा विष खाएर एकैपटक मर्दा रून मन लाग्यो'

राजेश घिमिरेशुक्रबार, भदौ १४, २०८१

'छोरीले कलेज टप गर्दा धेरै खुसी भएँ'

भगवती पाण्डेबिहीबार, भदौ १३, २०८१

'छोरी बिहे भएर गइहाले, मेरो भाग्यमा छोराबाट सुख लेखेको छैन'

रोहित महतोआइतबार, भदौ ९, २०८१

'हजुरबुवाले दिएको अंशमा काकाहरूले ईर्ष्या गर्दा धेरै दुःख लाग्यो'

भगवती पाण्डेबिहीबार, भदौ ६, २०८१

'पढ्न नपाएकोमा चित्त दुखेको छ'

सविता बुढाबुधबार, भदौ ५, २०८१

'छोराबुहारीले बसीबसी खाऊ भन्छन्, मेरो मन मान्दैन'

सविता बुढामंगलबार, भदौ ४, २०८१

'अर्काले लिएको ऋण तिर्न आफ्नो खेत बेच्नुपर्‍यो'

रोहित महतोसोमबार, भदौ ३, २०८१

'झोलाको चेन बिग्रियो, मलाई सानो ब्याग किन्न मन छ'

सविता बुढाआइतबार, भदौ २, २०८१

'होमस्टे चलाएपछि सुख भएको छ'

राजु अधिकारीबिहीबार, साउन ३१, २०८१

'व्यवसाय चल्ने वातावरण बनाइदिनुपर्‍यो'

युवराज श्रेष्ठबुधबार, साउन ३०, २०८१

'छोराहरूले कमाउन थालेपछि सुख देलान् भन्ने आशा छ'

भगवती पाण्डेमंगलबार, साउन २९, २०८१

'मैले गरिब र दलितलाई न्याय गर्ने कोही नेता देखेको छैन'

नारायण खड्काआइतबार, साउन २७, २०८१

'बुवा जीवित हुँदा मन खुसी भइरहन्थ्यो'

भगवती पाण्डेशुक्रबार, साउन २५, २०८१

'दुइटा पार्टीको सरकारले पनि केही गर्न नसके जनताले आशा मारे हुन्छ'

भगवती पाण्डेबिहीबार, साउन २४, २०८१

प्रतीकात्मक तस्बिर।

'अनि बटनवाला मोबाइल चलाउन थालेँ'

सविता बुढाआइतबार, साउन २०, २०८१

'मलाई एसएलसी पास हुन लेखेको रहेनछ'

भगवती पाण्डेशुक्रबार, साउन १८, २०८१

'मलाई एक्लै बस्न आनन्द लाग्छ'

सविता बुढाबिहीबार, साउन १७, २०८१

'माहोलले मलाई पनि फुटबल हेर्ने बनायो'

दीपकजंग शाहीमंगलबार, साउन १५, २०८१

'रक्सी खाएर छोराछोरीलाई पनि गाली गर्न थाले, अनि श्रीमानलाई आइन्दा यहाँ नआउनू भनेँ'

रोहित महतोसोमबार, साउन १४, २०८१

'नेताहरू त कुर्सीमै चौरासीपूजा गर्लान् जस्तो छ'

भगवती पाण्डेआइतबार, साउन १३, २०८१

'धेरै केही चाहना छैन, श्रीमान–श्रीमती सँगै बस्न पाए पुग्छ'

नारायण खड्काबिहीबार, साउन १०, २०८१

'पैसा उडाएको सम्झँदा आफैसँग रिस उठ्छ'

रोहित महतोबुधबार, साउन ९, २०८१

'नमर्दासम्म काम गरिरहनु नै जीवन हो'

सविता बुढामंगलबार, साउन ८, २०८१

'टिकटक चलाउँदा अनलाइन व्यवसाय गर्न सिकेँ'

दीपकजंग शाहीसोमबार, साउन ७, २०८१

'छोराले विदेशबाट फोनमा कुरा गर्दा खुसी लाग्छ'

रोहित महतोशुक्रबार, साउन ४, २०८१

Previous 1 23 Next