Nepal's Digital Newspaper :: नेपालको डिजिटल पत्रिका :: Setopati

राजेश घिमिरे

'मलाई पोखरा, काठमाडौं घुम्न जान मन छ'

भगवती पाण्डेआइतबार, वैशाख १४, २०८२

'म दुःख गरेर खाने मान्छे हो, पैसामा बिक्दिनँ'

राजेश घिमिरेबिहीबार, वैशाख ११, २०८२

'बिहेपछि बिएको ब्याक पेपर नदिनु मेरो गल्ती थियो'

नारायण खड्कामंगलबार, वैशाख ९, २०८२

'श्रीमती बाँचिरहेकी भए उनले पनि छोराको बिहे र नातिनी जन्मिएको देख्न पाउँथिन्'

भगवती पाण्डेशनिबार, वैशाख ६, २०८२

'सुप्रिम सहकारीमा साढे दुई लाख डुबेपछि धेरै दु:ख लाग्यो'

भगवती पाण्डेबुधबार, वैशाख ३, २०८२

'मेरो छोरा भन्छ– अमेरिका कोही नआओस्, यहाँ कत्ति पनि राम्रो रहेनछ'

नारायण खड्कामंगलबार, वैशाख २, २०८२

तस्बिर: भगवती पाण्डे/सेतोपाटी।

'मकै बेचेर कमाएको पैसाले घडेरी किन्यौं, घर बनाउने योजना छ'

भगवती पाण्डेबुधबार, चैत २७, २०८१

'छोराबाट आशा गर्नु नै बेकार छ, बरू छोरी ठीक रहेछ'

राजेश घिमिरेमंगलबार, चैत २६, २०८१

'सबैका गोजी खाली छन्, व्यापार ठप्प छ'

भगवती पाण्डेसोमबार, चैत २५, २०८१

'श्रीमतीले विदेशबाट पैसा पठाउँछिन्, घर मैले सम्हालेको छु'

नारायण खड्कासोमबार, चैत १८, २०८१

'श्रीमान–श्रीमती रमाएर ढुक्कले सँगै बस्ने दिन कहिले आउला जस्तो लाग्छ'

नारायण खड्काबुधबार, चैत १३, २०८१

'जस्तो बनायो, त्यस्तै बन्दो रहेछ जीवन'

नारायण खड्कामंगलबार, चैत १२, २०८१

'छोरीको नामले बोलाउँदा आफ्नै नाम बिर्सिएँ'

भगवती पाण्डेआइतबार, चैत १०, २०८१

'४२ वर्षमा छोरी जन्मिँदा धेरै खुसी भएँ'

भगवती पाण्डेआइतबार, चैत ३, २०८१

'पहिला त घाटा हुँदा आत्तिन्थेँ, अहिले आत्तिन छोडेँ'

नारायण खड्काशुक्रबार, चैत १, २०८१

'उमेर छँदै गर्न सकेको भए, अहिले छोराछोरीलाई धेरै भारी पर्ने थिएन'

भगवती पाण्डेबुधबार, फागुन २८, २०८१

'पहिलेकै घरबार राम्रो भइदिएको भए हुन्थ्यो भन्ने लाग्छ!'

भगवती पाण्डेबिहीबार, फागुन १५, २०८१

'म त सधैं खुसी छु, कहिल्यै दबिएर दु:खी भएर बस्नु परेन'

भगवती पाण्डेबुधबार, फागुन १४, २०८१

'विदेश जाने चक्करमा लागेको ऋण विदेश गएरै तिर्न सक्थेँ कि!'

नारायण खड्कासोमबार, फागुन १२, २०८१

तस्बिरः भगवती पाण्डे/सेतोपाटी।

'श्रीमतीले आफ्नै बहिनी मागेर मसँग विवाह गराइदिइन्'

भगवती पाण्डेआइतबार, फागुन ११, २०८१

'पहिला होटलमा भाँडा माझ्थेँ, अहिले होटल चलाइरहेको छु'

राजु अधिकारीबिहीबार, फागुन १, २०८१

'मेरो त काम पनि छैन, फुर्सद पनि छैन'

भगवती पाण्डेबुधबार, माघ ३०, २०८१

'मैले राष्ट्रिय जर्सी लगाउन नपाए पनि मेरा चेलाहरूले लगाएको देख्दा सबै दुःख बिर्सन्छु'

नारायण खड्कामंगलबार, माघ २९, २०८१

'मिर्गौला फेल भएको थाहा पाउँदा धेरै दु:ख लाग्यो'

भगवती पाण्डेशनिबार, माघ २६, २०८१

'अनि दुध व्यवसाय छाडेर तरकारी व्यवसायमा लागेँ'

रोहित महतोशुक्रबार, माघ २५, २०८१

'जे छ त्यसैमा सन्तुष्टि मान्ने हो भने सधैं खुसी भइन्छ'

भगवती पाण्डेआइतबार, माघ २०, २०८१

'श्रीमानको मृत्यु भएपछि मैले नियमित स्वास्थ्य परीक्षण गर्न थालेकी छु'

भगवती पाण्डेशुक्रबार, माघ १८, २०८१

'छोरीले खेल्नु हुँदैन भनेर रोक्न खोज्दा साह्रै चित्त दुखेको थियो'

सविता बुढाबिहीबार, माघ १७, २०८१

हामी आममान्छे'अनि शिक्षकको जागिर नै छोडिदिएँ'

भगवती पाण्डेबुधबार, माघ १६, २०८१

'एक जना प्रहरीको दारी काट्दा साह्रै डराएको थिएँ'

दीपकजंग शाहीसोमबार, माघ १४, २०८१