साँच्चि
म सपनामा छु
या बिपनामा?
न निदाएको छु
न म ब्युँझेको नै छु
सायद यो हुन सक्छ
ऐँठन।
यी आँधी तुफानहरू
यी हुरी हुन्डरीहरूले
कुन दिशा लिँदै छन्
बरालिँदै छु म अन्यमनस्कतामा
यो तरलताले
म आफैँ तरल भइसकेँ
यो वाष्पीकरणले
म आफै बाफ भइसकेँ
उडिरहेको छु बेलगाम।
पिरोलिरहेको छ
यो दिशाहीनताले
यो अन्त्यहीन सिलसिलाले
दबाइरहेका छन् घाँटी
मुर्कट्टाहरूले
मुर्छित छ मन
चिच्याउन खोजिरहेको छु
निस्किरहेको छैन शब्द
घाँटीबाट, ओठबाट।
चाहेको छ मनले-
आकाश भरिका ताराहरू
अञ्जुली भरिका आशा
कलकल नदी र झरना
चम्किला हिम खण्डहरू
र सगरमाथाको पूर्ण उचाइ।
अब
छिट्टो टुङ्गियोस् यो-
मुर्दामय परिवेश
अन्त्यहीन सिलसिला
सकियोस् तन्द्रा
अब टुटोस्
ऐँठन।
-1746009348.jpg)
