मल्लकालीन ग्रन्थकुट शैलीमै बनाउने भनिएको रानीपोखरीस्थित बालगोपालेश्वर मन्दिरको डिजाइन तयार भएको छ।
यही डिजाइनअनुसार अब मन्दिर निर्माण सुरू गर्न राष्ट्रिय पुनर्निर्माण प्राधिकरणले मंगलबार निर्माण कम्पनीसँग सम्झौता गरेको छ।
प्राधिकरणका अनुसार बालगोपालेश्वर मन्दिर, मन्दिरमा जाने पुल र पोखरी वरिपरि बगैंचा पुनर्निर्माण गर्न सिए/तुलसी कन्ट्रक्सन जेभीबीच सम्झौता भएको हो।
सम्झौतापत्रमा प्राधिकरण तर्फबाट सहसचिव एवं सम्पदा संरक्षण, सार्वजनिक भवन तथा पूर्वाधार महाशाखा प्रमुख शिवहरि शर्मा र निर्माण कम्पनीका तर्फबाट शान्तकुमार श्रेष्ठले हस्ताक्षर गरेका छन्।
पुनर्निर्माणका लागि सम्झौता रकम १४ करोड २७ हजार ५ सय ५७ रुपैयाँ छ।
प्राधिकरण प्रमुख कार्यकारी अधिकृत सुशील ज्ञवालीले बालगोपालेश्वर मन्दिर प्रताप मल्लकालीन शिखर शैलीमा हुन लागेको बताए।
'उपभोक्ता समितिमार्फत् रानीपोखरी पुनर्निर्माण भइरहेकाले अब बालगोपालेश्वर मन्दिरको पुनर्निर्माण पनि द्रुत गतिमा सँगसँगै अघि बढ्नेछ,' उनले भने।
रानीपोखरी उपभोक्ता समितिका अध्यक्ष अजय स्थापित र निर्माण कम्पनीले आफूहरू समन्वय गरेर काम गर्ने बताएका छन्। भाइटीकासम्म निर्माण सम्पन्न गर्ने गरी काम भइरहेको छ।
यी पनि हेर्नुहोस्:
२०७२ को भुइँचालोमा भत्किएको रानीपोखरी उपभोक्ता समितिले बनाइरहेको छ। यसका लागि भक्तपुरका करिब ३० महिला र ८ डकर्मी खटिएका छन्। यी तिनै दिदीहरू हुन्, जसले भक्तपुरको रानीपोखरी निर्माण गरेका थिए।
भक्तपुरे दिदीहरूको टोलीले रानीपोखरीको झार र घाँस उखेलेर सकेका छन्। उनीहरूले पोखरी वरिपरिको भित्तामा माअप्पा (प्राचीन इँट्टा) लगाउने काम गरिरहेका छन्।
केही साताअघि प्राधिकरणले गरेको परीक्षणले रानीपोखरीमा प्राकृतिक रूपमै पानी अड्याउन सकिने पनि पुष्टि गरेको थियो। परीक्षणमा दुई साना पोखरी बनाइएको थियो। तल कालोमाटो मुछेर ओछ्याउने विधिले पानी अडिएपछि प्राधिकरणले अब पोखरी ब्युँताउन सहज हुने विश्वास गरेको छ।
योजनाअनुसार पोखरीमा डेढ मिटर कालोमाटोको तह राखिनेछ। यो माटो मेसिनले मुछेर राखिने भएको हो।
'डमी पोखरीको एउटा कोठामा खुट्टाले मुछेको र अर्कोमा मेसिनले मुछेको कालोमाटो हालेर परीक्षण गरेका हौं,' प्राधिकरणका सम्पदा महाशाखा प्रमुख शिवहरि शर्माले भने, 'दुवैको नतिजा राम्रो छ। खुट्टाले माटो मुछ्दा जनशक्ति र खर्च धेरै हुनाले अब मेसिनले मुछेकै माटो प्रयोग गर्ने तयारी छ।'
रानीपोखरी पुनर्निर्माणको सबभन्दा ठूलो चुनौती नै प्राकृतिक रूपमा पानी अड्याउन सकिन्छ कि सकिँदैन भन्ने थियो।