योशा, श्रृंखु, मेधु
तिमीहरूका फेसबुक बन्द गर
कसले-कसले रेखी गर्दैछ तिमीहरूलाई
म कस-कसलाई बुझ्न जाऔं?
अँ हो म भन्दैछु यो कुरा
तिमीहरूकी आमाले जस्तै
तिम्री नाना, तिम्री छेमाले भन्दैछु यी सब
धेरै नकराओ
यसो गर र उसो नगर नभन
बुझ्छौ सबै कुरा समयसँगै
यही भन्थें र अँगालोमा बाँध्थे
तर त्यही हातलाई जोडी दुई करजोर बिन्ती मेरा नानीहरू
साथीकोमा बस्ने कुरा नगर
घाम डुब्नु अगावै घर आउ
जो होस् विश्वास सजिलै नगर
महसुस गरेका कुरा, भोगेका कुरा भनिहाल छिटो छिटो हामीलाई
बुझिदेउ न नानीहरू,
म अब तिमीहरूका आमाको लाईनमा उभेको छु
र आज बिहान फोहोरा छेउ ईन्द्रेणी देख्दा गमें
निनिषा, सेन्मी, सोना, आनवी, अमानी
मेरा जिवनका इन्द्रेणी रंग
कसरी भर्ने मैले तिम्रा जिवनमा यि सब
जब,
सँसारनै कालो बन्दैछ
हाँसोनै मेरो सुक्दैछ
जब, तिमीहरू उड्ने आकाश फैलाउने यी हात गल्दैछन्
तर हैन,
चिन्ता नगर प्यारा नानीहरू
तिमीहरू प्रत्येकलाई म खोज्दैछु - एक हनुमान
जसले,
चट्ट अंगाल्नेछ तिमीलाई र भन्नेछ
“म त त्यस्तो होइन”
अनि तिम्रा हात समाई लानेछ त्यो सुनौलो घरमा
र मुस्काउँदै अनि मुसार्दै तिम्रा गाला
घरको चाबी राख्नेछ आफ्नो खल्तीमा
र च्याती छाती भन्नेछ ‘हेर त मेरो मुटुमा को छ’
अनि कोरिदिन्छ मायाको एक रेखा
र तिमी त्यो गुलाबी घरमा, गुलाबी चश्मा लगाउनु र भन्नु
“छेमा, म एकदम भाग्यमानी, कस्तो बुझिसिन्छ वहाँ”
हो नानीहरू, आजैदेखी म
तिमीहरूका लागि
यस्तै एउटा हनुमान खोज्नेछु
उसले नै तिम्रो हिफाजत गर्नेछ!
